Son yıllarda tarım ve hayvancılık sektöründe yaşanan iş gücü sıkıntısı, köylülerin karşılaştığı en büyük problemlerden biri haline geldi. Özellikle kırsal bölgelerde, hayvancılık yaparak geçimlerini sağlayan aileler, çoban bulmakta zorlanıyor. Ülke genelinde çeşitli illerde çiftçilik ve hayvancılık yapan ailelerin başta gelen sorunlarından biri, yeterli nitelikte eleman bulamamak. Son dönemde yaşanan bu sıkıntı, bazı köylerde ilginç çözümler geliştirilmesine neden oldu. Örneğin, bazı köylüler, 60 bin TL gibi yüksek bir maaş sunmalarına rağmen çoban bulamadıklarını ifade etti. Bu durum, köylülerin kendi aralarında sıraya girme sistemini uygulamaya geçirmesine sebep oldu.
Birçok köylü, çobanlık mesleğinin prestij kaybetmesi ve düşük katılım nedeniyle yüksek maaş tekliflerine rağmen bu alanda eleman bulmanın giderek zorlaştığını belirtiyor. Özellikle büyük şehirlerden kırsal alanlara dönüş yapmanın zorluğu, başvuruların azalmasına sebep oluyor. Köylerde, gençlerin hayvancılık ve tarım gibi geleneksel meslekler yerine şehir hayatına yönelmesi de bu sorunun başlıca nedenleri arasında. Gençler daha çok ofis işlerini tercih ederken, köylerde çalışan ya da çalışmayı planlayanların sayısı maalesef giderek düşüyor. Bu da hayvancılık yapan ailelerin çoban bulma konusundaki sıkıntılarını aşılmaz hale getiriyor.
Köylüler, bu zorluğunun üstesinden gelmek için kendi aralarında bir çözüm bulmaya çalıştılar. Sıra sistemi, köylüler arasında iş bölümü yaparak çobanlık görevini birbirlerine devretmelerini sağlıyor. Bir hafta boyunca bir aile, hayvanların bakımlarını üstlenirken, diğer aileler bu süre zarfında destek sağlıyor. Bu sistemle, herkes belli bir dönemde hayvan bakımı ile ilgilenirken, aynı zamanda kendi işlerine de yönelme imkanı buluyorlar. Bu noktada, köydeki tarım ve hayvancılık faaliyetlerinin sürdürülebilmesi adına önemli bir mücadele veriliyor.
Böylece, köylüler hem maddi kaygılardan kurtuluyor hem de birlikte çalışarak sosyal bağlarını güçlendiriyor. Sıra sistemi uygulaması, köyde dayanışmanın da bir göstergesi haline gelirken, aynı zamanda gençlerin köyde kalmasına teşvik edici bir unsur oluşturuyor. Katılımın azalıp bu tür sistemlerin gelişmesi, aslında toplumsal bir sorunun çözülmesine yönelik çabaları simgeliyor. Ayrıca, bu sistemle birlikte, hayvancılıkta yaşanan diğer sorunlar da köylülerin dayanışmasıyla aşılmaya çalışılıyor.
Çoban bulma sorununa yönelik yaratıcı çözümler üreten köylüler, diğer köylere de örnek teşkil edecek uygulamalara imza atıyor. Kendi aralarında oluşturdukları sıra sistemi sayesinde, hayvanlarının bakımını aksatmadan sürdürebilmeyi başarıyor ve bu durum, hem ekonomik hem de sosyal açıdan önemli bir adım olarak değerlendiriliyor. Böylece, kırsal alanlarda iş gücü sorunlarına karşı alınan bu tür önlemler, köy yaşamının devamlılığına katkı sağlıyor.
Sıra sistemi uygulaması, sadece çobanlık mesleği için değil, diğer zanaat dallarında da katılımcılığı artırmak amacıyla genişletilebilir. Yerel yönetimler ve tarım kuruluşları, bu tür uygulamalara destek vererek köylülerin ekonomik olarak güçlenmesine yardımcı olabilir. Ayrıca, bu uygulamanın örnek alınarak daha geniş alanlarda yaygınlaştırılması, özellikle kırsal bölgelerde yaşayanlar için büyük bir fırsat sunabilir. Sonuç olarak, 60 bin TL gibi bir maaş teklifine rağmen çoban bulamayan köylüler, kendi aralarındaki dayanışmayı artırarak hayvancılık sektörüne önemli katkılarda bulunuyor.
